12-12-12, wat een fantastische dag was dat. Met de woorden van de oncoloog 'we zien nu na een aantal maanden geen verandering meer op de laatste plekjes in haar longen, dus durven we nu wel te concluderen dat ze schoon is' konden we eindelijk opgelucht ademhalen. De woorden waar we zo op hoopten. Lizz was schoon.
Vandaag zijn we 10 jaar verder en nog steeds staan we op deze dag stil bij deze waanzinnige woorden.
Al jaren ben ik bezig met het afsluiten van dit hele verhaal. Wat is het juiste moment? Is er een wel een juist moment? Moet ik het wel afsluiten? Ik weet dat nog er nog steeds mensen zijn die dit verhaal lezen en er misschien wat aan hebben, daarom lijkt het me goed om af te sluiten met een happy end. Altijd fijn.
Na de heftige behandeling, die Lizzie met een bloemenkraal aan haar kanjerketting kon afsluiten, is ze er niet helemaal zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Tijdens de behandeling wisten we al dat dit de risico's waren, maar wat voor keus heb je? Geen.
Gelukkig leven we nu in 2022 en dankzij alle fantastische zorg vanuit het Prinses Maxima Centrum is Lizzie opgegroeid tot een heerlijke 16 jarige meid die volop van het leven geniet en naast school druk is met hockey, haar bijbaantje en vriendinnen.
Afgelopen vrijdag waren we weer in het Prinses Maxima Centrum en als ik daar rondloop besef ik me zo vreselijk goed hoeveel geluk we hebben gehad. Dat ik daar rond mag lopen met een prachtige tiener, terwijl daar zoveel leed schuilgaat achter de vele deuren. Het maakt elk bezoek weer een hoop los. Net als het lezen van onze verhalen in deze blog. Dit lukt me ook niet zonder tranen.
Deze ziekte laat bij iedereen, ongeacht de afloop, diepe littekens achter. Maar door af en toe weer stil te staan bij dit verhaal, waardeer je het leven Ên goede gezondheid zoveel meer.
Ik hoop dat deze blog en deze laatste post een beetje hoop (al is het maar een strohalm) kan zijn voor iedereen die te maken krijgt met een (Wilms)tumor of wat voor vorm van kanker dan ook. Het kan gelukkig ook goed aflopen! (dit klop ik wel even af, bijgeloof blijft een dingetje namelijk)
Natuurlijk moet het zo zijn dat het voor iedereen goed afloopt. Nog steeds redt 1 op de 4 kinderen het niet. Dat is natuurlijk zo oneerlijk, zo wreed! Daarom is het zo belangrijk dat er onderzoek wordt gedaan. In het Prinses Maxima Centrum gebeurt dat en mocht je nog een goed doel zoeken om aan te doneren, denk dan aan Kika, of bijvoorbeeld de geweldige actie van Missie538.
Wij gaan vandaag het leven vieren, en gaan proosten op onze gezondheid, geluk & liefde. Carpe Diem!
We willen alle lezers middels deze weg nogmaals bedanken voor al het meeleven alle afgelopen jaren en de mensen die we niet kennen en nog midden in dit traject zitten heel veel sterkte, kracht en hoop toewensen. đ
Liefs van ons
