9 november - Bikkel

De dagen vliegen weer voorbij. Tijd voor de wekelijkse blog. Eigenlijk heb ik niet zoveel inspiratie. Dus dan maar gewoon even vertellen hoe het gaat.

Lizz is momenteel heel hard aan het knokken. Ze is de eerste dagen na de chemo redelijk fit geweest en was overal voor in. Nu is dat anders. Ze is erg moe en heeft een soort onbestendig gevoel. Ze is hangerig en wil het liefst de hele dag op schoot of op de bank. Lekker zappend tussen Zappelin en Nick jr. Ik kan die vreselijke zingende cavia wel wat aandoen!

En dan hebben we nog die hele fijne neupogen prik elke dag. Not!
Lizz en ik doen het samen. En wat is ze stoer. Het is echt een pijnlijke injectie. De prik op zich stelt niet zoveel voor, maar de vloeistof is een gemeen goedje. Helaas kun je de vloeistof het beste heel langzaam inspuiten, dan heeft ze een minder pijnlijk been na afloop, alleen is dat heel moeilijk als Lizz zo in paniek is.
Ik heb als troost een doos prinsessenpleisters voor haar gekocht, en mag ze na elke prik een mooie uitzoeken. Gek genoeg lijkt ze het na 3 minuten allemaal weer vergeten te zijn. Ik ben minder stoer, ik heb wel wat langer nodig.

Het slapen gaat beter. Ze is nog steeds onrustig, maar wordt er niet boos wakker van. Dit geeft ons meer rust in de nacht gelukkig.
We hebben nogal wat reacties gehad n.a.v. de blog over de slaapproblemen van Lizz. Veel mensen schrokken van de impact die kanker heeft op ons leven. Helaas is dit de harde realiteit. Alleen moet ik er wel bij zeggen dat dit momentopnames zijn. De blik in de ogen van Lizzie heb ik gelukkig niet nog eens gezien. Wel heb ik het idee dat ik vaker boos ben op de 'Kanker' dan op Lizzie zelf. De ziekte doet een hoop met haar en het maakt haar soms onmachtig. Daardoor zijn haar reacties naar ons toe veel feller, harder en soms gemener.
We moeten ons steeds blijven realiseren dat ze ziek is en ze het niet expres doet.

Lizzie kan helaas ook nog steeds niet naar school. Het laatste kindje met waterpokken was vorige week nog ziek. Dus tegen de tijd dat ze weer naar school zou mogen zit ze alweer in het ziekenhuis. Heel jammer. Gelukkig hebben we wel te horen gekregen dat haar 'rugtasje' is toegekend en daarmee zou de juf b.v. elke dag een uurtje bij ons thuis langs kunnen komen. Dit zou al super zijn. Ook gaan we proberen met skype Lizz te betrekken bij haar klas. Dit gaan we volgende week uitproberen.

Verder hebben we vandaag de bloedwaardes doorgekregen. Lizz is in diepe aplasie. Haar HB is zo laag dat ze waarschijnlijk een bloedtransfusie nodig heeft. Morgen laten we nog een keer bloedprikken en dan weten we het zeker. Haar lage Hb verklaart ook waarom ze zo moe en lusteloos is. Gek genoeg heeft deze kanjer dan wel weer genoeg energie om bij haar vriendinnetje te spelen. Daar is ze dan ook lekker een paar uurtjes geweest vanmiddag. Ook heeft ze al grootste plannen voor Sint Maarten en de intocht van Sinterklaas. Dat noem ik nou een bikkel!