De week 'ziekenhuisvrij' zit er weer op. Vandaag weer een bezoek aan het AMC. Dit keer voor een echo van de vaten in de hals van Lizzie en een gesprek met de oncoloog.
De echo verliep prima. De vaten in de halsaders van Lizz zagen er prima uit. De reden voor deze echo was dat de chirurgen graag willen weten in welke kant van de hals ze Lizzie's nieuwe Portacath kunnen gaan plaatsen. Wij hopen stiekem aan de rechterkant. Dan kunnen ze het 'oude' litteken gebruiken, anders krijgt ze aan de andere kant op haar borst en haar hals nog een litteken...en ze heeft er al zo veel.
Verder heeft de oncoloog Lizzie even snel bekeken. Op zich niet heel erg nuttig, want de kuur gaat gewoon door. Koste wat kost. Uiteindelijk waren de bloedresultaten ook maar mwah,mwah...niet echt om over naar huis te schrijven. Maar ook hier geen uitstel...Maandag gaat het dan eindelijk gebeuren.
Wat gaat er dan precies gebeuren?
Nou, maandag krijgt Lizzie een High Dose chemokuur. Ook wel een 'chemobom' genoemd. Deze chemo loopt in een paar uurtjes haar lijfje in. Ik denk dat het maar een klein zakje zal zijn, maar als ik dit zakje bij ons achter in het water gooi, zijn alle vissen binnen no time dood. En het water fluorescerend oranje.
Maar goed, de chemo is binnen 1 dag haar lijfje weer uit, en heeft in die korte tijd de laatste kankercellen een genadeklap gegeven. Althans dat hopen we.
Uiteraard krijgen niet alleen de kwade cellen een genadeklap, het hele beenmerg wordt platgelegd. Het lichaam is dan niet meer in staat om zelf nieuwe stam(bloed)cellen aan te maken.
Daarom krijgt ze woensdag 7 maart haar eigen geoogste stamcellen weer terug. Deze worden momenteel bewaard bij de bloedbank Sanquin. Woensdag worden ze ontdooit en krijgt Lizz ze weer terug. Deze baby-stamcellen, die in januari bij Lizzie geoogst zijn, vinden binnen enkele uren hun weg naar het beenmerg. Daarna duurt het 2 a 3 weken voor de nieuwe stamcellen bloedcellen gaan produceren.
(Voor de liefhebbers een link naar de folder die wij gekregen hebben over Autologe Stamceltransplantatie.)
Al die tijd moet Lizzie in het ziekenhuis blijven. In een box. De gemiddelde opnameduur hiervoor is ongeveer 4 weken. Gelukkig zijn we nu voorbereid en kan het hopelijk alleen nog maar meevallen.
En om alvast een beetje in de stemming te komen, mag Lizzie zich vrijdag nog even melden voor een operatie. Even een nieuwe portacath. Gek genoeg maken we ons hier al helemaal niet meer druk over. Ik hoop alleen dat ze dezelfde dag weer naar huis mag. De afgelopen narcoses vielen haar heel zwaar en had ze toch een aantal dagen extra zuurstof nodig. Maar met de komende zware en spannende weken in het vooruitzicht hoop ik nog even een weekendje thuis te zijn.
Via Hotspots op jullie blog gekomen. Wat een stoer en dapper meisje. Ik leef met jullie mee. Weer spannende dagen voor jullie.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte,met de aankomende opname,leven op afstand met jullie mee
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte komende tijd. Wat is haar adres in het ziekenhuis? Dan sturen we een kaartje.
BeantwoordenVerwijderenSterkte, Sharon Wegman.
Hoi Sharon, het adres staat naast de blog...bij Kaartjes...lief, dank je wel!
VerwijderenSterkte Marlies! We denken aan jullie en duimen met jullie mee!
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte voor jullie kleine schat...Wat is het een stoer grietje zeg! Ik kijk elke morgen altijd gelijk of er al (goed) nieuws is! Ik duim voor jullie..
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte voor de komende zware en spannende weken. Het raakt me om jullie blog te lezen.
BeantwoordenVerwijderenWe hopen, bidden en duimen voor jullie kleine Lizzie! Dat alles eraan mag mee gaan werken dat ze weer gezond mag worden. Al is het een ongelofelijke zware weg hou dat doel voor ogen.
Groeten Rijkje van Diermen
Heel veel stereke voor de komende weken!
BeantwoordenVerwijderenDit is zo oneerlijk! Geen woorden....stilte.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte voor jullie allemaal.
Liefs Brigitte Voci
Ik heb je verhaal gelezen, wat zijn jullie een ontzettend sterk gezin.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte en ik bid dat het allemaal goed mag komen.
Groetjes silvia
Marlies, nu gaat het echt gebeuren! Alle laatste k....kankercellen gaan neergeknald worden en wel zo hard dat ze nooit meer terug kunnen komen! Ik heb gisteren nog eens wat ervaringsverhalen over de high dose kuur op het internet zitten lezen, en het is superzwaar maar wel zeer effectief als ik de studies mag geloven. En dat is denk ik het enige wat je kunt doen; vol vertrouwen hebben en er vol voor gaan. Onze Floortje krijgt nu, twee maanden na de laatste chemo, haar eerste haartjes terug, schitterend om te zien. Nog een paar maanden, dan zijn jullie ook zover!
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte de komende weken, kus voor Lizzie.
Els & familie
pfff geen woorden voor...
BeantwoordenVerwijderenHeftige kuur waarvan een ieder hoopt dat inderdaad die *###$kanker helemaal verdwijnt en Lizzie met haar herstel kan beginnen!!!
Veel sterkte de aankomende tijd
groetjes Marika
PS ik ga ervoor zorgen dat er maandag een kaartje voor jullie dappere prinses ligt!
Lieve Marlies,
BeantwoordenVerwijderenVandaag Hotspots gelezen. Wat zijn jullie allemaal dapper! Ik wil jullie heel veel sterkte toewensen de komende (lange) tijd, en hoop dat jullie komend weekend toch nog een beetje van de rust kunnen "genieten". Veel sterkte!
Groetjes Rianne
Ik volg al een heel tijd deze blog!
BeantwoordenVerwijderenHet raakt me heel erg en vind het heel indrukwekkend!
Zo'n klein meisje die al zo hard moet vechten echt heel sneu!
Ik wens jullie heel veel sterkte, vertrouwen en rust!
Ik bid elke dag voor jullie!
Liefs Judith
Lieve Marlies en Joost
BeantwoordenVerwijderenWij willen laten weten dat we ondanks alles hier heel veel aan jullie denken en we wensen jullie heel veel sterkte komende weken. Nu moet die K maar eens voor altijd vernietigd worden. Dikke knufff voor Lizzie en natuurlijk ook voor haar dappere zusje. Willem en Cis
Lieve Lizzy,
BeantwoordenVerwijderenZo klein als je bent en toch ook al zo dapper.
Wees sterk en houd vol. Veel mensen denken aan je
en leven enorm met je mee... met je ouders en zusje.
Dikke knuffel,
Paulo