Voor degenen die het begin gemist hebben even een korte inleiding.
In juni werden wij benaderd door de Doe een Wens Stichting. Of ze begin juli langs mochten komen om de Wens van Lizzie te halen. Lizzie was aangemeld door de moeder van Noah, een klasgenootje welke ook al eens een Wensdag had beleefd. Zo gezegd zo gedaan.
Er kwamen 2 Wenshalers. Om het ijs een beetje te breken (Lizz kijkt graag eerst de kat uit de boom), vroeg de mevrouw of ze Lizz haar kamer even mocht bekijken. En bingo! Goede zet, want dat doet Lizzie maar al te graag. Toen ze weer beneden kwamen, wist de mevrouw genoeg. Lizz had haar grootste wens aan haar toevertrouwd, zonder papa of mama erbij.
Oké, en dan maar hopen dat ze niet een paar konijnen, cavia's of geiten heeft gewenst. Gelukkig liet ze snel aan mij weten wat ze de mevrouw had verteld, dus we konden opgelucht ademhalen.
Mevrouwtje wilde een nieuw bed met een trapje, en dan het liefst ook meteen een danskamer. Zo, toe maar!
Na een paar dagen werd ik gebeld door de Wensvervuller. Ze hadden overlegd en de Doe Een Wens Stichting had besloten de wens van Lizz te gaan vervullen.
Dat betekende wel dat we een paar nachten ons huis moesten verlaten, zodat de Wensvervullers hun gang konden gaan.
Na een paar weken werd duidelijk dat het om een weekend in september ging en dat we zouden verblijven in een hotel in Scheveningen.
Doordat er een aantal weken verstreken waren tussen het Wenshalen en het Wensvervullen, was Lizz het wel weer een beetje vergeten, dus een extra grote verrassing.
En toen was het zover....
Vrijdagmorgen vertokken we met beide oma's richting Scheveningen. We hadden kamers in het Bilderberg Europe hotel op een steenworp afstand van de zee.
Bij de receptie lag een pakje voor Lizzie met een brief. Er zat een wegwerpcamera in. In de brief werd aan Lizz gevraagd of ze foto's wilde maken van wat ze allemaal ging beleven. En dat er mensen in Harderwijk in haar huis aan het klussen waren. Dat vond ze wel een beetje vreemd, maar er ging geen lichtje branden.
Toen we de deur openden van onze suite wachtte ons nog een verrassing. De suite was versierd met slingers en overal lagen ballonnen. Op de tafel lagen cadeaus voor de meiden en in onze slaapkamer vonden we heerlijke verwenpakketten met luchtjes, smeerseltjes en nog veel meer. In de badkamer stonden ook nog 2 pakketjes voor de meisjes.
Hier waren we stil van, dit hadden we echt niet verwacht.
Ook de oma's kwamen blij vertellen dat ook op hun kamer verwenpakketjes stonden en lekkernijen voor bij de koffie. Mega verwend dus!
Cadeautjes voor ons allemaal! |
's Avonds hebben we heel luxe genoten van een BBQ op tafel bij een leuke strandtent. Dit mede dankzij oma Magda die op de meisjes paste.
Pret op het strand |
2 emmertjes water halen Pootjebaden met oma Magda |
Na weer een leuke maaltijd op het strand zat de dag erop. Althans voor de meiden. Joost en ik kregen vrijaf van de oma's. Nadat we het casino niet in mochten, (Hoezo je moet je legitimeren? Je kan toch wel zien dat ik geen 18 meer ben!!) zijn we de bioscoop ingedoken. Apollo 18. Oké, niet mijn film, maar wel even lekker onderuit stom naar een scherm staren!
Zondagmorgen na het ontbijt zijn we weer vertrokken naar Harderwijk. We werden om 12.00uur thuis verwacht. Inmiddels hadden we Lizz wel een beetje op de hoogte gesteld van wat ze kon verwachten.
'Wat had je nou gewenst?'
-'Een stapelbed.'
'En wat denk je dat die klusmensen nu bij ons thuis aan het doen zijn?' -'Eeuhh...een danskamer maken?'
Lizz was dus best verlegen, maar wilde wel heel graag haar verrassing zien.
Lizzie's 'oude kamer'.......
...en tadaa!!! Haar nieuwe kamer....
Allemaal blije gezichtjes!
Toen was Jalou nog aan de beurt.Ook haar kamer was een beetje veranderd. Haar ledikantje was weg, en nu stond daar het mooie prinsessen-peuterbed van Lizzie. Jalou was al een tijd heel gek op dat bed, ze zat er altijd in te spelen. Dus ook Jalou was erg blij met deze verrassing.
Toen maar weer naar beneden. Even wat eten.
Lizz en ik gingen naar beneden en deden de deur open en......daar stond de hele huiskamer vol familie, vrienden en bekenden! Wauw, wat een surprise!
Surprise!!
Lieve wenshalers, wensvervullers en alle anderen die dit hebben mogelijk gemaakt...nogmaals heel erg bedankt voor dit alles. Dit zullen we niet snel vergeten!
Geweldig!!!! Brok in mn keel! En wat een prachtige kamer zeg, wat een goed werk doet die stichting! Ik word donateur!
BeantwoordenVerwijderen