4 april - April..Kikker in je bil!

Het is al weer april. De maand waarin vorig jaar alles begon. De verjaardag van Jalou op 9 april. Lizz deed zo haar best, maar de volgende dag zaten we met haar in het ziekenhuis..ze moest maar een nachtje blijven ter observatie. Dat nachtje zijn er inmiddels heel wat meer geworden. Op 18 april de vreselijke diagnose...Lizzie heeft een tumor in haar nier...Gek genoeg dacht ik toen nog niet eens aan het woord kanker. Dat besef kwam pas in het AMC, de eerste blik op het bord Kinderoncologie....Knal! Weer een klap, waar er nog velen van volgden.

2 april 2011 Een van de laatste onbezorgde dagen

12 april 2011 In het ziekenhuis voor een nierbekkenontsteking...dacht men toen nog...

Nu bijna een jaar later wachten we weer in spanning op een uitslag van een scan. Vanmorgen heeft Lizzie een echo van haar buik gehad en een CT-scan van haar longen. Wederom maken we ons geen zorgen over de buik, de radioloog zei ook niets geks te zien.
De spanning zit 'm weer in de uitslag van de CT scan. Heeft de High Dose kuur ervoor gezorgd dat het laatste bolletje verdwenen is uit de longen van Lizz? Wat zou dat een geweldig nieuws zijn. Dan kunnen we een jaar na de diagnose misschien wel zeggen dat ze 'beter' is. 'Beter' in de zin van geen sporen meer van kanker, want ze is nog lang niet de oude Lizzie. Maar dan kunnen we weer verder in ieder geval. We zijn vandaag sinds 5 dagen niet meer in een ziekenhuis geweest en ik moet zeggen..dat went heel snel en bevalt ook nog eens heel goed!

We merken ook aan Lizzie dat het ziekenhuisvrije leven haar goed doet. Ze had vorige week een kleine terugval, maar sinds dit weekend krabbelt ze weer overeind. We hebben dit weekend een bezoek gebracht aan onze vrienden in Zeeland en de 'change of scenery' heeft het hele gezin goed gedaan.
Zo goed dat Lizzie deze week weer naar school is geweest. Niet lang, maar dat maakt niet uit. Ze gaat weer! Wat een hoogtepunt! Het was immers al weer een tijd geleden, begin december voor het laatst.
Verder komt er steeds een beetje meer actie in het lijfje. Zo heeft ze weer zin in de speeltuin, en pakt ze zelfs de fiets om er naar toe te gaan. Ze is weer een stuk vrolijker en heeft de 1 april grappen ontdekt. Dat 1 april inmiddels voorbij is maakt haar niet uit...het wordt dan gewoon '4april...kikker in je bil!!!'

Officieel staat er volgende week woensdag een gesprek gepland met onze oncoloog om het over de uitslag van de scan te hebben. Uiteraard duurt dit ons veel te lang. We hebben daarom gevraagd of ze ons eerder wil bellen. In ieder geval om te zeggen wat er te zien was op de scan.
Helaas was ze vandaag niet aanwezig, en we weten niet of ze er morgen wel is. We gaan ons best doen om voor de Pasen meer te weten te komen, en hopelijk kan ik dan eindelijk die hele mooie positieve blog eens posten waar ik al maanden van droom. (even afkloppen met z'n allen a.u.b.)