5 mei - Bevrijdingsdag

Vandaag is het Bevrijdingsdag. We rijden naar Amsterdam en zien overal de driekleur flink wapperen.
Dankzij onze lieve buurtjes zijn we onderweg. Onze auto stond met een lege accu op de oprit en we kregen meteen de sleutels van de buurauto. Lieve, lieve buurtjes 1000x dank!

Het is nog vakantie dus erg rustig op de weg. We zijn om 9.00uur al in het ziekenhuis en hebben pas om 9.30uur afgesproken met de pedagogisch medewerkster. Dan nog maar een cappuccino. Lizz speelt Woezel en Pip op de Ipad van oma, en ik staar een beetje voor me uit en zie steeds meer kale koppies om me heen. Allemaal slenteren ze naar de liften die naar het penthouse gaan van toren 8 Noord. Nog 3 kwartier en dan zullen we waarschijnlijk meer weten, dan is de echo klaar en hopelijk vertelt de radioloog dan dat er helemaal niets meer te zien is....mmm...nee sprookjes bestaan helaas niet.

Om kwart over tien zijn we dan eindelijk aan de beurt. De radioloog had er duidelijk zin in vandaag, waarschijnlijk ook in feeststemming. Lizz haar buik werd uitvoerig bekeken en soms bleef hij wel heel lang hangen op bepaalde plekken. Ondertussen probeerde hij een praatje te maken met Lizzie, maar die had helemaal geen zin in een leuk praatje en lag alleen maar te snikken. In mijn ooghoeken zag ik op het scherm de tumor. Inmiddels wist ik wel een beetje hoe dat ding eruit zag en toch schrok ik weer van de grootte.
Na een vreselijk lange tien minuten zei hij dan toch ineens dat de tumor kleiner was dan bij de vorige echo. Toen was hij 300ml nu nog maar 200ml. Dat mochten we 'significant' kleiner noemen in radiologentaal.
Yes! Dat was nou precies waar we zo op hoopten. Niet gegroeid, niet even groot gebleven, maar gewoon 30% kleiner!!! 30% korting in een winkel is al fijn, maar als het van een tumor af gaat kun je helemaal je geluk niet op. 't Is dat we er geen een hebben, maar anders was bij ons vandaag de vlag ook zeker uit gegaan.

Verder kon de radioloog geen uitspraken doen, hij is nou eenmaal geen oncoloog dus we zullen geduld moeten hebben. Onze oncoloog heeft vakantie dus zullen we volgende week meer informatie krijgen over het vervolg van de behandeling.

Nadat we een beetje bekomen waren van de echo was het weer tijd voor de chemo. Vandaag een dubbele lading, 2 verschillende medicijnen, in totaal (inclusief water) 6 dikke spuiten.
Hiervoor krijgt Lizz een infuus in haar handje en dat is ook het meest vervelende van de behandeling. Helaas ging het vandaag een beetje rommelig en bleek dat ze het laatste medicijn vergeten waren klaar te leggen. Dit maakte dat het allemaal nog langer duurde. Maar de prinses was weer reuze stoer en 20 minuten later mochten we weer gaan.

Na vijf uur werden we uiteindelijk nog gebeld door een vervangend arts en deze kon ons vertellen dat er verder geen spannende dingen te zien waren op de echo. Lever en lymfen zagen er normaal uit. Dat was nog een keer goed nieuws. Natuurlijk zijn we hier super blij mee, dit was het beste wat we konden horen vandaag. Nu zijn we vooral moe.
De prinses zag vanavond nog een miertje lopen, ze bedacht zich geen moment en sprong er bovenop. "Kijk mama, dat deed Paultje* ook met de draak! Toen hij helemaal klein was traptje hij het draakje dood! Dat kan ik ook, zie je wel?"
Inderdaad Lizz, dat kan jij ook en je bent al heel goed bezig meis!


*"Paultje en de Draak" is een animatiefilm voor kinderen van 5 tot 13 jaar met kanker. De film helpt de kinderen en hun ouders, in het gevecht met de ziekte. De film laat zien dat het zieke kind, net als Paultje, een bijzondere held is die dapper vecht tegen een gemene draak.